specio
Appearance
(Redirectum de Specio)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈspe.ki.oː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: spe·ci·ō — morphologica: spec-io
Notatio
[+/-]A radice Protindeuropaea *speḱ-.
Verbum transitivum
[+/-]spĕc|ĭō, -ere, spexī, spectum
Coniugatio
[+/-]Verbum finitum
Thema | Vox activa | ||||
---|---|---|---|---|---|
spex- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | spexī | spexerim | spexeram | spexissem | spexerō |
II. sing. | spexistī | spexeris | spexerās | spexissēs | spexeris |
III. sing. | spexit | spexerit | spexerat | spexisset | spexerit |
I. plur. | speximus | spexerimus | spexerāmus | spexissēmus | spexerimus |
II. plur. | spexistis | spexeritis | spexerātis | spexissētis | spexeritis |
III. plur. | spexērunt | spexerint | spexerant | spexissent | spexerint |
Verbum infinitum
Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Vox activa |
specere | spexisse | spectūrum, -am, -um esse |
speciēns | spectūrus, -a, -um | |
Vox passiva |
specī | spectum, -am, -um esse |
spectum īrī | spectus, -a, -um |
||
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
speciendī | speciendus, -a, -um | spectum | spectū |