Jump to content

Romulus

E Victionario

Nomen proprium

[+/-]

Rōmul|us, -ī masc.

  1. Conditor mythicus urbis Romae, et geminus Remi.

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. Rōmulus
I
gen. Rōmulī
II
dat. Rōmulō
III
acc. Rōmulum
IV
abl. Rōmulō
VI
voc. Rōmule
V

Nomen adiectivum

[+/-]

Rōmul|us, -a, -um

  1. Qui ad Romulum pertinet; Romanus.

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. Rōmulus Rōmula Rōmulum nom. Rōmulī Rōmulae Rōmula
gen. Rōmulī Rōmulae Rōmulī gen. Rōmulōrum Rōmulārum Rōmulōrum
dat. Rōmulō Rōmulae Rōmulō dat. Rōmulīs Rōmulīs Rōmulīs
acc. Rōmulum Rōmulam Rōmulum acc. Rōmulōs Rōmulās Rōmula
abl. Rōmulō Rōmulā Rōmulō abl. Rōmulīs Rōmulīs Rōmulīs
voc. Rōmule Rōmula Rōmulum voc. Rōmulī Rōmulae Rōmula

Dictiones collatae

[+/-]

Dictiones derivatae

[+/-]