Lucas

Latine

Notatio

← Graeca Antiqua Λουκᾶς (Lūcas)

Nomen proprium

Lūc|ās, -ae m

1. Evangelista tertius, item scriptor Actuum Apostolorum.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	Lūcās	—	I
gen.	Lūcae	—	II
dat.	Lūcae	—	III
acc.	Lūcān	—	IV
abl.	Lūcā	—	VI
voc.	Lūcā	—	V

Translationes

Africanice: Lukas Albaruthenice: Лука (Luka) Anglice: Luke m Aragonice: Lucas Armenice: Ղուկաս (Ghukas) Asturice: Llucas Batave: Lukas Bohemice: Lukáš Bosnice: Luka Britonice: Lukaz Cambrice: Luc Catalane: Lluc Dacoromane: Luca Danice: Lukas Esperantice: Luko Estonice: Luukas Finnice: Luukas Francogallice: Luc , Lucas Frisice: Lukas Gallaice: Lucas Germanice: Lukas Graeca Antiqua: Λουκᾶς (Lūkās, m.) Havaiane: Luka Hebraice: לוקא (Lūqā’) Hibernice: Lúcás

Hispanice: Lucas m Hungarice: Lukács Ide: Lukas Interlingua: Luca Italice: Luca Lettice: Lūka Lithuanice: Lukas Lusitane: Lucas Macedonice: Лука (Luka) Melitense: Luqa Min Dong: 路加福音 (Lô-gă Hók Ĭng) Neograece: Λουκάς (Loukás) Norvegice: Lukas Polonice: Łukasz Ruthenice: Лука (Luka) Service: Лука , Luka Sicule: Luca Slovace: Lukáš Slovene: Luka Suecice: Lukas Tagale: Lucas Vasconice: Lukas Waray-Waray: Lucas Wolof: Luug