Formula:la-coniugatio-4-dep

E Victionario

Verbum finitum

Deponens
Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. -ior -iar   -iēbār -īrer -iar  
II. sing. -īris -iāris -īre! -iēbāris -īrēris -iēris -ītor!
III. sing. -ītur -iātur   -iēbātur -īrētur -iētur -ītor!
I. plur. -īmur -iāmur   -iēbāmur -īrēmur -iēmur  
II. plur. -īminī -iāminī -īminī! -iēbāminī -īrēminī -iēminī
III. plur. -iuntur -iantur   -iēbantur -īrentur -ientur -iuntor!

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Dep. -īrī -iēns

Gerundium Gerundivum Supinum
-iendī -iendus, -a, -um

Usus[+/-]

{{la-coniugatio-4-dep|1|2}}
1 = thema praesentis
2 = thema supini

Exempla[+/-]

mentior[+/-]

{{la-coniugatio-4-dep|ment|mentīt}}

Verbum finitum

Thema Deponens
ment- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. mentior mentiar   mentiēbār mentīrer mentiar  
II. sing. mentīris mentiāris mentīre! mentiēbāris mentīrēris mentiēris mentītor!
III. sing. mentītur mentiātur   mentiēbātur mentīrētur mentiētur mentītor!
I. plur. mentīmur mentiāmur   mentiēbāmur mentīrēmur mentiēmur  
II. plur. mentīminī mentiāminī mentīminī! mentiēbāminī mentīrēminī mentiēminī
III. plur. mentiuntur mentiantur   mentiēbantur mentīrentur mentientur mentiuntor!
Thema Deponens
mentīt- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. mentītus,
-a, -um sum
mentītus,
-a, -um sim
mentītus,
-a, -um eram
mentītus,
-a, -um essem
mentītus,
-a, -um erō
II. sing. mentītus,
-a, -um es
mentītus,
-a, -um sīs
mentītus,
-a, -um erās
mentītus,
-a, -um essēs
mentītus,
-a, -um eris
III. sing. mentītus,
-a, -um est
mentītus,
-a, -um sit
mentītus,
-a, -um erat
mentītus,
-a, -um esset
mentītus,
-a, -um erit
I. plur. mentītī,
-ae, -a sumus
mentītī,
-ae, -a sīmus
mentītī,
-ae, -a erāmus
mentītī,
-ae, -a essēmus
mentītī,
-ae, -a erimus
II. plur. mentītī,
-ae, -a estis
mentītī,
-ae, -a sītis
mentītī,
-ae, -a erātis
mentītī,
-ae, -a essētis
mentītī,
-ae, -a eritis
III. plur. mentītī,
-ae, -a sunt
mentītī,
-ae, -a sint
mentītī,
-ae, -a erant
mentītī,
-ae, -a essent
mentītī,
-ae, -a erunt

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Dep. mentīrī mentītum,
-am, -um esse
mentītūrum,
-am, -um esse
mentiēns mentītus,
-a, -um
mentītūrus,
-a, -um

Gerundium Gerundivum Supinum
mentiendī mentiendus, -a, -um mentītum mentītū