Alba

Latine

Appellatio pronuntiatusque

• /ˈal.ba/

Nomen proprium

Alb|a, -ae masc.

1. Nomen fluminum.
   1. Flumen Hispaniae Tarraconensis.
   2. Flumen Germaniae. → Albis
2. Nomen virum.
   1. Rex Albae Longae.

Nomen proprium

Alb|a, -ae fem.

1. Nomen urbium.
   1. Urbs Italiae. → Alba Longa

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	Alba	—	I
gen.	Albae	—	II
dat.	Albae	—	III
acc.	Albam	—	IV
abl.	Albā	—	VI
voc.	Alba	—	V­
loc.	Albae	—	L

Dictiones derivatae

• Albanus