Ala

Latine I

Nomen

āl|a, -ae fem.

1. √ Pars avis, qui volatur.
2. Latus exercitus.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	āla	ālae	I
gen.	ālae	ālārum	II
dat.	ālae	ālīs	III
acc.	ālam	ālās	IV
abl.	ālā	ālīs	VI
voc.	āla	ālae	V

Translationes

Anglice

wing

Finnice

siipi

Germanice

Flügel masc.

Suecice

vinge comm.

Hispanice: ala (del pájaro); ala (del ejército)

Latine II

Situs in Germania.

Notatio

← ala Romana quae olim ibi fuit

Nomen proprium

Al|a, -ae fem.

1. Oppidum in Virtembergia caput circuli administrativi.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	Ala	—	I
gen.	Alae	—	II
dat.	Alae	—	III
acc.	Alam	—	IV
abl.	Alā	—	VI
voc.	Ala	—	V­
loc.	Alae	—	L

Translationes

Anglice

Aalen

Finnice

Aalen

Germanice

Aalen fem.

Formae affines

Ala etiam dictio est in aliis linguis:

• Finnice:  ala