δάκρυ
Graeca Antiqua[+/-]
Appellatio[+/-]
- /dákry/ (restituta)
- /ˈðakri/
Notatio[+/-]
A lingua prisca Indoeuropaea *daḱru. Vide radicem δακρυ.
Nomen[+/-]
δάκρ|υ, -εως, τό neut.
Declinatio[+/-]
sing. | dual. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | δᾰ́κρυ | δᾰ́κρει | δᾰ́κρη |
gen. | δᾰ́κρεως | δᾰκρέοιν | δᾰ́κρεων |
dat. | δᾰ́κρει | δᾰκρέοιν | δᾰ́κρεσι δᾰ́κρεσιν |
acc. | δᾰ́κρυ | δᾰ́κρει | δᾰ́κρη |
voc. | δᾰ́κρυ | δᾰ́κρει | δᾰ́κρη |
Loci[+/-]
saec. IX. a.C.n.
- c. 850 a.C.n.: ἀλγήσας δ’ ἀχρεῖον ἰδὼν ἀπομόρξατο δάκρυ
- (dolitus autem inopiam videns abstersit lacrimam) —Ilias Homeri