fascinō [ +/- ]
Appellatio pronuntiatusque [ +/- ]
Syllabificatio phonetica: fas·ci·nō — morphologica: fascin-o
Notatio [ +/- ]
← Graeca Antiqua : βασκαίνω
Verbum transitivum [ +/- ]
fascin |ō, -āre, -āvī, -ātum [1] [2] [3] [4] [5]
√ Malefico aspectu, aut alio quovis veneficio alicui nocere.[1]
(Latinitas medii aevi) voluptifico aspectu, aut alio quovis beneficio aliquem sollicitare.
Coniugatio [ +/- ]
Verbum finitum
Verbum infinitum
Modus
infinitivus
participium
Tempus
praesens
perfectum
futurum
praesens
perfectum
futurum
Vox activa
fascināre
fascināvisse
fascinātūrum , -am, -um esse
fascināns
fascinātūrus , -a, -um
Vox passiva
fascinārī
fascinātum , -am, -um esse
fascinātum īrī
fascinātus , -a, -um
Gerundium
Gerundivum
Supinum
fascinandī
fascinandus , -a, -um
fascinātum
fascinātū
Dictiones collatae [ +/- ]
Synonyma
effascinō , effascināre
Dictiones derivatae [ +/- ]
Translationes [ +/- ]
Malefico aspectu, aut alio quovis veneficio alicui nocere dilatare ▼
Malefico aspectu, aut alio quovis veneficio alicui nocere collabi ▲
Voluptifico aspectu aliquem sollicitare dilatare ▼
Voluptifico aspectu aliquem sollicitare collabi ▲
Discretiva
fascino dictio est in variis linguis:
Formae affines [ +/- ]
fascino [ +/- ]
Proprietates grammaticales [ +/- ]
Forma
Persona
Tempus
Vox
Modus
Verbum
fascino
prima singularis
praesens
activa
indicativus
fascinar
Appellatio pronuntiatusque [ +/- ]
API : [ˈfas.θino]
Syllabificatio phonetica: fa·sci·no — morphologica: fascin-o
fascino [ +/- ]
Proprietates grammaticales [ +/- ]
Forma
Persona
Tempus
Vox
Modus
Verbum
fascino
prima singularis
praesens
activa
indicativus
fascinare
Appellatio pronuntiatusque [ +/- ]
API : /ˈfaʃ.ʃino/
Syllabificatio phonetica: fa·sci·no — morphologica: fascin-o
fascino [ +/- ]
Proprietates grammaticales [ +/- ]
Forma
Persona
Tempus
Vox
Modus
Verbum
fascino
prima singularis
praesens
activa
indicativus
fascinar
Appellatio pronuntiatusque [ +/- ]
Syllabificatio phonetica: fas·ci·no — morphologica: fascin-o
Fontes
↑ 1.0 1.1 1.2 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II , p. 431 — “FASCĬNO, as, āvi, ātum, are, a. 1. ammaliare, βασκαίνω.”
↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I , p. 1053 — “fascĭno, āre, v. a. [βασκαίνω]”
↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — fascino, āvī, ātum, āre, (βασκαίνω; vgl. fascinum) (tom. 1, p. 2692)
↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — fascinare
↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — fascino