Interim accepimus tuas litteras Canusio a. d. x Kal. Mart. datas, quibus nos hortaris ut celerius Brundisium veniamus. quas cum accepissemus a. d. iii Kal. Mart., non dubitabamus quin tu iam Brundisium pervenisses, nobisque iter illud omnino interclusum videbamus neque minus nos esse captos quam qui Corfini fuissent; neque enim eos solos arbitrabamur capi qui in armatorum manus incidissent sed eos nihilo minus qui regionibus exclusi intra praesidia atque intra arma aliena venissent. —Epistolae ad AtticumCiceronis[1][2]
Latinitas postclassica
saec. II. (ca. 170-177 p.C.n.)
Ista autem omnia de dierum temporibus et finibus ad observationem disciplinamque iuris antiqui pertinentia cum in libris veterum inveniremus, non dubitabamus, quin Vergilius quoque id ipsum ostenderit, non exposite atque aperte, sed, ut hominem decuit poeticas res agentem, recondita et quasi operta veteris ritus significatione:
‘torquet’ inquit ‘medios nox umida cursus,
et me saevus equis oriens afflavit anhelis.’ —Noctes AtticaeA. Gellii[3][2]