adōrō [ +/- ]
Appellatio pronuntiatusque [ +/- ]
Syllabificatio phonetica: ad·ō·rō — morphologica: ad-or-o
Notatio [ +/- ]
← Latine : ad + ōrō
Verbum transitivum [ +/- ]
adōr |ō, -āre, -āvī, -ātum [1] [2] [3] [4] [5]
Ad aliquem orare.
Petere , rogare ; praesertim ab dis .
Venerari .
Coniugatio [ +/- ]
Verbum finitum
Verbum infinitum
Modus
infinitivus
participium
Tempus
praesens
perfectum
futurum
praesens
perfectum
futurum
Vox activa
adōrāre
adōrāvisse
adōrātūrum , -am, -um esse
adōrāns
adōrātūrus , -a, -um
Vox passiva
adōrārī
adōrātum , -am, -um esse
adōrātum īrī
adōrātus , -a, -um
Gerundium
Gerundivum
Supinum
adōrandī
adōrandus , -a, -um
adōrātum
adōrātū
Dictiones collatae [ +/- ]
Composita
Dictiones derivatae [ +/- ]
Translationes [ +/- ]
Ad aliquem orare dilatare ▼
Ad aliquem orare collabi ▲
Discretiva
adoro dictio est in variis linguis:
Formae affines [ +/- ]
adoro [ +/- ]
Proprietates grammaticales [ +/- ]
Forma
Persona
Tempus
Vox
Modus
Verbum
adoro
prima singularis
praesens
activa
indicativus
adorar
Appellatio pronuntiatusque [ +/- ]
Syllabificatio phonetica: a·do·ro — morphologica: ad-or-o
adoro [ +/- ]
Proprietates grammaticales [ +/- ]
Forma
Persona
Tempus
Vox
Modus
Verbum
adoro
prima singularis
praesens
activa
indicativus
adorare
Appellatio pronuntiatusque [ +/- ]
Syllabificatio phonetica: a·do·ro — morphologica: ad-or-o
adoro [ +/- ]
Proprietates grammaticales [ +/- ]
Forma
Persona
Tempus
Vox
Modus
Verbum
adoro
prima singularis
praesens
activa
indicativus
adorar
Appellatio pronuntiatusque [ +/- ]
Syllabificatio phonetica: a·do·ro — morphologica: ad-or-o
Latinitas Romana
class. (12-16 p.C.n.)
Vivit enim in vobis facundi lingua parentis
et res heredem repperit illa suum.
Hanc ego non ut me defendere temptet adoro :
non est confessi causa tuenda rei. —Epistulae ex Ponto Ovidii Nasonis [6] [7]
class.
Eurybates Clytemestra Chorus:
Delubra et aras caelitum et patrios lares
post longa fessus spatia, vix credens mihi,
supplex adoro . vota superis solvite:
telluris altum remeat Argolicae decus
tandem ad penates victor Agamemnon suos,
Felix ad aures nuntius venit meas. —Agamemnon Senecae [8] [7]
Latinitas mediaevalis
saec. XII.
Nunc autem invoco et adoro te, ut me pusillanimem, quae verba ista vidi et audivi, quod tu solus scis, in canticis beatarum animarum conservare velis, et omnes qui propter puram fidem nominis tui studiose mecum laborant, in sinum gratiae ita collige, ut a te nunquam peregrinemur. —Epistolae Hildegardis [9] [7]
Fontes
↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I , p. 100 — “ĂDŌRO, as, āvi, ātum, are, a. 1. (ad et oro)”
↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I , p. 55 — “ăd-ōro, avi, atum, āre, 1. v. a.”
↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — ad-ōro, āvī, ātum, āre (tom. 1, p. 148)
↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — adorare
↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — adoro
↑ 6.0 6.1 Publius Ovidius Naso - Epistulae ex Ponto. (Bibliotheca Augustana ): Liber secundus, 1, versus 53 — adoro
↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 Vicicitatio: adoro .
↑ 8.0 8.1 Lucius Annaeus Seneca - Agamemnon. (Universitas Turicensis ): 394 — adoro
↑ 9.0 9.1 Hildegardis Bingensis - Epistolae. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis ): Liber XLVII.. Ad praelatos Moguntinenses — adoro