vetustate

E Victionario

Discretiva

vetustate dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales1[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vetustāte secunda pluralis praesens activa imperativus vetustō (vetustāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /wetusˈtaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·tus·tā·te — morphologica: vetust-ate

Proprietates grammaticales2[+/-]

Forma Modus flexurae originis
vetustāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii vetustātus
vetustāte casus ablativus singularis substantivi vetustās

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /wetusˈtaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·tus·tā·te — morphologica: vetustat-e