tunica

Latine

opifex in tunicā

Appellatio

•    

  
   API: /ˈtu.ni.ka/ (classice)

Nomen substantivum

tunic|a, -ae fem.

1. Vestis interior, corpori adhaerens, cui toga superinduitur.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	tunica	tunicae	I
gen.	tunicae	tunicārum	II
dat.	tunicae	tunicīs	III
acc.	tunicam	tunicās	IV
abl.	tunicā	tunicīs	VI
voc.	tunica	tunicae	V

Dictiones derivatae

• tunicātus
• tunicopallium
• tunicula

Translationes

Anglice

tunic

Francogallice

tunique fem.

Germanice

Tunika fem.

Hispanice

túnica fem.