transiere
Discretiva
transiere dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
trānsiēre | tertia pluralis | perfectum | activa | indicativus | trānseō (trānsīre) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /traːnsiˈeːre/ (classice) - Syllabificatio phonetica: trāns·i·ē·re — morphologica: trans-i-ere
Formae aliae[+/-]
Loci[+/-]
Latinitas Romana[+/-]
- nam Persicae arbores sero et cum difficultate transiere, ut quae in Rhodo nihil ferant, quod primum ab Aegypto earum fuerat hospitium. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus decimus, cap. 13, [45] — transiere
- ↑ Vicicitatio: transiere.