transeuntibus
Discretiva
transeuntibus dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
trānseuntibus | casus dativus pluralis | participii trānsiēns |
trānseuntibus | casus ablativus pluralis | participii trānsiēns |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /traːnseˈuntibus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: trāns·e·un·ti·bus — morphologica: trans-eunt-ibus
Loci[+/-]
Latinitas Romana[+/-]
- fiunt et praecoques ferventi aqua perfusae quamlibeat inmaturae; mirumque dulcem sucum olivas bibere et alieno sapore infici. purpureae sunt et in <i>is, ut uvis, in nigrum colorem transeuntibus posiis. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus decimus, cap. 4, [16] — transeuntibus
- ↑ Vicicitatio: transeuntibus.