Discretiva
|
tramissurum dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
trāmissūrum
|
casus accusativus singularis · genus masculinum
|
participii trāmissūrus
|
trāmissūrum
|
casus nominativus singularis · genus neutrum
|
participii trāmissūrus
|
trāmissūrum
|
casus accusativus singularis · genus neutrum
|
participii trāmissūrus
|
trāmissūrum
|
casus vocativus singularis · genus neutrum
|
participii trāmissūrus
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: trā·mis·sū·rum — morphologica: tra[ns]-miss-ur-um
Formae aliae[+/-]
|
M. Tullius Cicero –106…–43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (49 a.C.n. / 705 a.u.)
- quod quaeris quid Caesar ad me scripserit, quod saepe, gratissimum sibi esse quod quierim, oratque in eo ut perseverem. Balbus minor haec eadem mandata. iter autem eius erat ad Lentulum consulem cum litteris Caesaris praemiorumque promissis si Romam revertisset. verum cum habeo rationem dierum, ante puto tramissurum quam potuerit conveniri. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]
Fontes