Discretiva
|
titillant dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
tītillant[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
tītillant
|
tertia pluralis
|
praesens
|
activa
|
indicativus
|
tītillō (tītillāre)
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: tī·til·lant — morphologica: titill-ant
Latinitas humanistica
saec. XV. - saec. XVI.
- Cur tua submisso gestas non lumina vultu?
- Occupat et nitidas pallor utrasque genas?
- Cur te iam rigidi titillant fronte capilli?
- Garrula nec solito verba proterva iacis?
- Conscia mens scelerum caeco te vulnere torquet
- Et cruciant variis te tua furta modis
—Quatuor libri amorum secundum quatuor latera Germanie Conradi Celtis (1459-1508). Liber I. Ad Hasilinam cum sacerdote deprensam.
titillant[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
titillant
|
—
|
praesens
|
activa
|
participium
|
titiller
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
| API: [titiˈjɑ̃] |
- Syllabificatio phonetica: ti·til·lant — morphologica: titill-ant