resolvitote

E Victionario

Discretiva

resolvitote dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
resolvitōte secunda pluralis futurum activa imperativus resolvō (resolvere)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /resolwiˈtoːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: re·sol·vi·tō·te — morphologica: re-solv-itote