produx
Latine[+/-]
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈproːduks/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prō·dux — morphologica: pro-dux
Notatio[+/-]
Nomen substantivum[+/-]
prō|dux, -ducis masc.
- Id, quod ex alio producitur. [3]
Declinatio[+/-]
m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | prōdux | prōducēs | I |
gen. | prōducis | prōducum | II |
dat. | prōducī | prōducibus | III |
acc. | prōducem | prōducēs | IV |
abl. | prōduce | prōducibus | VI |
voc. | prōdux | prōducēs | V |
Dictiones collatae[+/-]
Synonyma
Translationes[+/-]
Id, quod ex alio producitur
Loci[+/-]
- “Quum quid extraneum extraneo agglutinatur, ita concarnatur et convisceratur cum eo, cui agglutinatur, ut, quum avellitur, rapiat secum ex corpore aliquid, a quo avellitur, quasi sequelam quamdam abruptae unitatis, et producem mutui coitus.” — (Tertull. Car. Chr. 20.) [3][1]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 908 — prōdux, ŭcis, m. [produco], rejeton, produit (latin. ecclés.)
- ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — prōdux, ducis, m. (produco) (tom. 2, p. 1960)
- ↑ 3.0 3.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 708 — “PRŌDUX, ŭcis, m. 3.”