porta

E Victionario

Latine[+/-]

Porta Borsārī, Verona

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

portaAPI: /ˈporta/, [ˈpɔrta](classice)
API: [ˈporta](ecclesiastice)
Syllabificatio phonetica: por·ta — morphologica: port-a

Notatio[+/-]

Graeca Antiqua: πόρος (póros)

Nomen substantivum[+/-]

port|a, -ae fem.

  1. √ Aditus urbis, vel alterius loci vallo fossave muniti, qua res importantur, ex exportantur.[1]
    portae belli
    ante leti portas
  2. (figurative) ianua
    portae iecoris
  3. (figurative) exitus
  4. (informatica) Elementum logicum, pars computatri electronici est.

Declinatio[+/-]

f. sing. plur.
nom. porta portae I
gen. portae portārum II
dat. portae portīs III
acc. portam portās IV
abl. portā portīs VI
voc. porta portae V

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

(Aditus urbis) foris

Progenies[+/-]

Translationes[+/-]

Aditus urbisdilatare ▼
Aditus urbiscollabi ▲
Ianuadilatare ▼
Ianuacollabi ▲
Exitusdilatare ▼
Exituscollabi ▲
Elementum logicumdilatare ▼
Elementum logicumcollabi ▲

Discretiva

porta dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

portā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
portā secunda singularis praesens activa imperativus portō (portāre)
Forma Modus flexurae originis
portā casus ablativus singularis substantivi porta
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
portāAPI: /ˈportaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: por·tā — morphologica: port-a

Italice[+/-]

porta[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
porta tertia singularis praesens activa indicativus portare
porta secunda singularis praesens activa imperativus portare
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
una portaAPI: /ˈporta/(una porta)
Syllabificatio phonetica: por·ta — morphologica: port-a

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 766 — “PORTA, -ae, f.”