plorabatur
Discretiva
|
plorabatur dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| plōrābātur | tertia singularis | imperfectum | passiva | indicativus | plōrō (plōrāre) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ploːraːˈbaːtur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: plō·rā·bā·tur — morphologica: plor-abatur
Usus[+/-]
- Sic toto plangebatur littore, sic ab omni plorabatur populo astante. —Encomium Auctoris incerti. Liber secundus.