opposuerit
Discretiva
opposuerit dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
opposuerit | tertia singularis | perfectum | activa | coniunctivus | oppōnō (oppōnere) |
opposuerit | tertia singularis | futurum exactum | activa | indicativus | oppōnō (oppōnere) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /oppoˈsuerit/ (classice) - Syllabificatio phonetica: op·po·su·e·rit — morphologica: op-posu-erit
Loci[+/-]
M. Fabius Quintilianus ca. 35-100 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana[+/-]
- Infinitum est enumerare ut Cottae detraxerit auctoritatem, ut pro Ligario se opposuerit, Cornelium ipsa confessionis fiducia eripuerit. —Institutio oratoria Quintiliani [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber sextus, V. De oratoris in arte adhibenda iudicio et consilio. [10] — opposuerit
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: opposuerit.