opposuerit

E Victionario

Discretiva

opposuerit dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
opposuerit tertia singularis perfectum activa coniunctivus oppōnō (oppōnere)
opposuerit tertia singularis futurum exactum activa indicativus oppōnō (oppōnere)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /oppoˈsuerit/(classice)
Syllabificatio phonetica: op·po·su·e·rit — morphologica: op-posu-erit

Loci[+/-]

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

  • Infinitum est enumerare ut Cottae detraxerit auctoritatem, ut pro Ligario se opposuerit, Cornelium ipsa confessionis fiducia eripuerit. —Institutio oratoria Quintiliani [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber sextus, V. De oratoris in arte adhibenda iudicio et consilio. [10] — opposuerit
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: opposuerit.