Discretiva
|
octavae dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
| octāvae
|
casus genitivus singularis · genus femininum
|
numeri octāvus
|
| octāvae
|
casus dativus singularis · genus femininum
|
numeri octāvus
|
| octāvae
|
casus nominativus pluralis · genus femininum
|
numeri octāvus
|
| octāvae
|
casus vocativus pluralis · genus femininum
|
numeri octāvus
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: oc·tā·vae — morphologica: octav-ae
|
|
Vitruvius
ca. -80…-15
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (ca. 30-22 a.C.n.)
- Tunc ex signis his quattuor per centrum medium decusatim lineae ab extremis ad extremas circinationes perducendae. Ita austri et septentrionis habebitur octavae partis designatio. Reliquae partes dextra ac sinistra tres et tres aequales his distribuendae sunt, in tota rotundatione ut aequales divisiones octo ventorum designatae sint in descriptione. —De architectura Vitruvii [1][2]
Fontes
