nutrix

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈnuːtriːks/(classice)
Syllabificatio phonetica: nū·trīx — morphologica: nut-rix

Notatio[+/-]

Latine: nūtriō (nūtrīre)

Nomen substantivum[+/-]

nūtrī|x, -cis fem. [1][2][3][4][5]

  1. Quae lac praebet, nutrit, educat.[1]

Declinatio[+/-]

f. sing. plur.
nom. nūtrīx nūtrīcēs I
gen. nūtrīcis nūtrīcum II
dat. nūtrīcī nūtrīcibus III
acc. nūtrīcem nūtrīcēs IV
abl. nūtrīce nūtrīcibus VI
voc. nūtrīx nūtrīcēs V

Dictiones collatae[+/-]

Translationes[+/-]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 417 — “NŪTRIX, īcis, f. 3.”
  2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 600 — “nūtrix, īcis, f. [nutrio]”
  3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — nūtrīx, trīcis, Genet. Plur. trīcum, f. (nutrio) (tom. 2, p. 1234)
  4. Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)nutrix
  5. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)nutrix