nominaturo
Discretiva
|
nominaturo dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| nōminātūrō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii nōminātūrus |
| nōminātūrō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii nōminātūrus |
| nōminātūrō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii nōminātūrus |
| nōminātūrō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii nōminātūrus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /noːminaːˈtuːroː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: nō·mi·nā·tū·rō — morphologica: nominat-ur-o
