monstratu
Discretiva
monstratu dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
mōnstrātū | —
|
—
|
—
|
supinum | ablativo | mōnstrō |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
mōnstrātū | casus ablativus singularis | substantivi mōnstrātus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /moːnsˈtraːtuː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mōns·trā·tū — morphologica: monstrat-u