utor

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈuːtor/(classice)
Syllabificatio phonetica: ū·tor — morphologica: ut-or

Verbum deponens[+/-]

ūt|or, -ī, ūsus

  1. Aliquid in usu habere. Adhibere.

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

Thema Deponens
ūt- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. ūtor ūtar   ūtēbar ūterer ūtar  
II. sing. ūteris ūtāris ūtere! ūtēbāris ūterēris ūtēris ūtitor!
III. sing. ūtitur ūtātur   ūtēbātur ūterētur ūtētur ūtitor!
I. plur. ūtimur ūtāmur   ūtēbāmur ūterēmur ūtēmur  
II. plur. ūtiminī ūtāminī ūtiminī! ūtēbāminī ūterēminī ūtēminī
III. plur. ūtuntur ūtantur   ūtēbantur ūterentur ūtentur ūtuntor!
Thema Deponens
ūs- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. ūsus,
-a, -um sum
ūsus,
-a, -um sim
ūsus,
-a, -um eram
ūsus,
-a, -um essem
ūsus,
-a, -um erō
II. sing. ūsus,
-a, -um es
ūsus,
-a, -um sīs
ūsus,
-a, -um erās
ūsus,
-a, -um essēs
ūsus,
-a, -um eris
III. sing. ūsus,
-a, -um est
ūsus,
-a, -um sit
ūsus,
-a, -um erat
ūsus,
-a, -um esset
ūsus,
-a, -um erit
I. plur. ūsī,
-ae, -a sumus
ūsī,
-ae, -a sīmus
ūsī,
-ae, -a erāmus
ūsī,
-ae, -a essēmus
ūsī,
-ae, -a erimus
II. plur. ūsī,
-ae, -a estis
ūsī,
-ae, -a sītis
ūsī,
-ae, -a erātis
ūsī,
-ae, -a essētis
ūsī,
-ae, -a eritis
III. plur. ūsī,
-ae, -a sunt
ūsī,
-ae, -a sint
ūsī,
-ae, -a erant
ūsī,
-ae, -a essent
ūsī,
-ae, -a erunt

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Dep. ūtī ūsum,
-am, -um esse
ūsūrum,
-am, -um esse
ūtēns ūsus,
-a, -um
ūsūrus,
-a, -um

Gerundium Gerundivum Supinum
ūtendī ūtendus, -a, -um ūsum ūsū

Dictiones collatae[+/-]

Dictiones derivatae[+/-]

Composita

Translationes[+/-]

Aliquid in usu haberedilatare ▼
Aliquid in usu haberecollabi ▲

Loci[+/-]