ioco

Latine

Formae aliae

• iocor
• ioculor

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈi̯o.koː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: io·co — morphologica: ioc-ō

Notatio

← Latine: iocus + -ō

Verbum intransitivum

ioc|or, -ārī, iocātus sum

1. √ (non solitum) forma alia verbī iocor

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
ioc-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	iocō	iocem		iocābam	iocārem	iocābō
II. sing.	iocās	iocēs	iocā!	iocābās	iocārēs	iocābis	iocātō!
III. sing.	iocat	iocet		iocābat	iocāret	iocābit	iocātō!
I. plur.	iocāmus	iocēmus		iocābāmus	iocārēmus	iocābimus
II. plur.	iocātis	iocētis	iocāte!	iocābātis	iocārētis	iocābitis	iocātōte!
III. plur.	iocant	iocent		iocābant	iocārent	iocābunt	iocantō!
Thema	Vox passiva
ioc-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	iocor	iocer		iocābar	iocārer	iocābor
II. sing.	iocāris	iocēris	iocāre!	iocābāris	iocārēris	iocāberis	iocātor!
III. sing.	iocātur	iocētur		iocābātur	iocārētur	iocābitur	iocātor!
I. plur.	iocāmur	iocēmur		iocābāmur	iocārēmur	iocābimur
II. plur.	iocāminī	iocēminī	iocāminī!	iocābāminī	iocārēminī	iocābiminī	—
III. plur.	iocantur	iocentur		iocābantur	iocārentur	iocābuntur	iocantor!

Thema	Vox activa
iocat-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	iocatī	iocaterim	iocateram	iocatissem	iocaterō
II. sing.	iocatistī	iocateris	iocaterās	iocatissēs	iocateris
III. sing.	iocatit	iocaterit	iocaterat	iocatisset	iocaterit
I. plur.	iocatimus	iocaterimus	iocaterāmus	iocatissēmus	iocaterimus
II. plur.	iocatistis	iocateritis	iocaterātis	iocatissētis	iocateritis
III. plur.	iocatērunt	iocaterint	iocaterant	iocatissent	iocaterint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	iocāre	iocatisse	iocātūrum, -am, -um esse	iocāns		iocātūrus, -a, -um­
Vox passiva	iocārī	iocātum, -am, -um esse	iocātum īrī		iocātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
iocandī		iocandus, -a, -um			iocātum	iocātū

Translationes

ecce iocor	dilatare ▼

ecce iocor	collabi ▲

Formae affines

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
iocō	casus dativus singularis · genus masculinum	substantivi iocus
iocō	casus ablativus singularis · genus masculinum	substantivi iocus