inveniendorum

Discretiva

inveniendorum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
inveniendōrum	casus genitivus pluralis · genus masculinum	gerundivi inveniendus
inveniendōrum	casus genitivus pluralis · genus neutrum	gerundivi inveniendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /inwenienˈdoːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·ve·ni·en·dō·rum — morphologica: in-veni-end-orum

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Qua inscriptione commotus continuo a me librorum eorum sententiam requisisti; Quam cum tibi exposuissem, disciplinam inveniendorum argumentorum, ut sine ullo errore ad ea ratione et via perveniremus, ab Aristotele inventam illis libris contineri, verecunde tu quidem ut omnia, sed tamen facile ut cernerem te ardere studio, mecum ut tibi illa traderem egisti. —Topica Ciceronis

saec. I.

• Namque omnes fere, qui legem dicendi quasi quaedam mysteria tradiderunt, certis non inveniendorum modo argumentorum locis, sed concludendorum quoque nos praeceptis alligaverunt; de quibus brevissime praelocutus, quid ipse sentiam, id est quid clarissimos oratores fecisse videam, non tacebo. —Institutio oratoria Quintiliani

Latinitas nova

saec. XVI.

• Hac ratione ditatur Arithmetricus seu Numerator, qui est sigillus proxime dictus; ex ordinatis enim patriis habes ordinata centenaria, ex patriarum subordinatis variis hominum conditionibus ipsas, quae simili pacto digitos subsumunt numeros, subordinatas decades habebis, quarum tandem individuis ad opera vel inveniendorum vel retinendorum persequenda, numeris pluribus absolutis, uti valeas. —Ars reminescendi Triginta sigilli Sigillus sigillorum Iordani Bruni