inveniendarum

Discretiva

inveniendarum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
inveniendārum	casus genitivus pluralis · genus femininum	gerundivi inveniendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /inwenienˈdaːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·ve·ni·en·dā·rum — morphologica: in-veni-end-arum

Loci

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

• Sin minus, circinus usque adeo aperiatur, videaturque num, ubi secundi tres partes intercipiant, primi veniant ad unam vel duas partes intercipiendas, vel (ut ampliorem numerum adducam) si secundis decem et septem partes intercipientibus primi intercipiant duodecim, communis mensura vel haec duodecima vel illa decimaseptima habeatur; atque ita semper toties extensio varietur, quoties vel ad exactum opus variasse sufficiat, vel eo deventum fuerit ut opus inveniendarum fractionum superius declaratum conducere tibi videatur. —Mordentius et de Mordentii circino Iordani Bruni