gesserunt
Discretiva
gesserunt dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
gessērunt | tertia pluralis | perfectum | activa | indicativus | gerō (gerere) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /gesˈseːrunt/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ges·sē·runt — morphologica: gess-erunt
Formae aliae[+/-]
Loci[+/-]
Aulus Cornelius Celsus 30 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana[+/-]
- Quod si magnum id foramen est, sicut solet esse in is, qui maiora pondera auribus gesserunt, incidere quod superest ad extremum oportet; supra deinde oras scalpello exulcerare, et postea suere, ac medicamentum, qu<o> glutinetur, inponere. —De Medicina Celsi [1][2]
Fontes
- ↑ Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, VIII. [[4] ] — gesserunt
- ↑ Vicicitatio: gesserunt.