ferente
Discretiva
ferente dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
ferente | casus ablativus singularis | participii ferēns |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /feˈrente/ (classice) - Syllabificatio phonetica: fe·ren·te — morphologica: fer-ent-e
Loci[+/-]
Latinitas Romana[+/-]
- catlitionem rustici vocant, gestiente natura semina accipere eaque animam ferente omnibus satis. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 39, [94] — ferente
- ↑ Vicicitatio: ferente.