femineus

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /feːˈmineus/(classice)
Syllabificatio phonetica: fē·mi·ne·us — morphologica: femin-eus

Nomen adiectivum[+/-]

fēmine|us, -a, -um

  1. Ad feminam pertinens.[1]
    Femineus sexus
    Marte femineo cadere

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. fēmineus fēminea fēmineum nom. fēmineī fēmineae fēminea
gen. fēmineī fēmineae fēmineī gen. fēmineōrum fēmineārum fēmineōrum
dat. fēmineō fēmineae fēmineō dat. fēmineīs fēmineīs fēmineīs
acc. fēmineum fēmineam fēmineum acc. fēmineōs fēmineās fēminea
abl. fēmineō fēmineā fēmineō abl. fēmineīs fēmineīs fēmineīs
voc. fēmineus fēminea fēmineum voc. fēmineī fēmineae fēminea

Usus[+/-]

Sic mare et femineum secus juguntur, ac diversus utriusque sexus ex dissimilibus simile animal facit. (Apul. de Mundo)[2]

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

Antonyma · contraria

Translationes[+/-]

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 448 — “FĒMĬNĔUS, a, um, adject.”
  2. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 188 — “MAS, măris, m.”