emotura
Discretiva
|
emotura dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
ēmōtūra[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ēmōtūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii ēmōtūrus |
| ēmōtūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii ēmōtūrus |
| ēmōtūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii ēmōtūrus |
| ēmōtūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii ēmōtūrus |
| ēmōtūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii ēmōtūrus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /eːmoːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ē·mō·tū·ra — morphologica: e-mot-ur-a
ēmōtūrā[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ēmōtūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii ēmōtūrus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /eːmoːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ē·mō·tū·rā — morphologica: e-mot-ur-a