emittebatur

E Victionario

Discretiva

emittebatur dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēmittēbātur tertia singularis imperfectum passiva indicativus ēmittō (ēmittere)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /eːmitteːˈbaːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·mit·tē·bā·tur — morphologica: e-mitt-ebatur