donaretur

Discretiva

donaretur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dōnārētur	tertia singularis	imperfectum	passiva	coniunctivus	dōnō (dōnāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /doːnaːˈreːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dō·nā·rē·tur — morphologica: don-aretur

Loci

Titus Livius –58…+17

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• eae litterae ad novos consules allatae ac per eos in senatu recitatae sunt; consultusque de iis litteris ita decrevit senatus: militibus, qui ad Cannas commilitones suos pugnantes deseruissent, senatum nihil videre cur res publica committenda esset. si M. Claudio proconsuli aliter videretur, faceret quod e re publica fideque sua duceret, dum ne quis eorum munere vacaret neu dono militari virtutis ergo donaretur neu in Italiam reportaretur donec hostis in terra Italia esset. —Ab urbe condita Titi Livii