donabas

E Victionario

Discretiva

donabas dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dōnābās secunda singularis imperfectum activa indicativus dōnō (dōnāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /doːˈnaːbaːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: dō·nā·bās — morphologica: don-abas

Loci[+/-]

Marcus Valerius Martialis
40–103
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 85–102 p.C.n.)

  • Quam mihi mittebas Saturni tempore lancem,
Misisti dominae, Sextiliane, tuae;
Et quam donabas dictis a Marte Kalendis,
De nostra prasina est synthesis empta toga.
Iam constare tibi gratis coepere puellae:
Muneribus futuis, Sextiliane, meis. —Epigrammata M. Valerii Martialis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber decimus. XXIX, versus 3 — donabas
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: donabas.