divideris

E Victionario

Discretiva

divideris dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

dīvideris[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīvideris secunda singularis praesens passiva indicativus dīvidō (dīvidere)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /diːˈwideris/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·de·ris — morphologica: di-vid-eris

dīvidēris[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīvidēris secunda singularis futurum passiva indicativus dīvidō (dīvidere)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /diːwiˈdeːris/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·dē·ris — morphologica: di-vid-eris
Usus[+/-]
Latinitas postclassica

saec. IV.

  • Tu cum in tribus una sis, nullo pacto divideris; nulla humanae curiositatis calumnia commoveris. —Tractatus Zenonis Veronensis (c.† 380). Tractatus II. De Spe, Fide et Charitate.