disturber

E Victionario

Discretiva

disturber dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturber prima singularis praesens passiva coniunctivus disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /disˈturber/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·ber — morphologica: dis-turb-er