disturbemini

E Victionario

Discretiva

disturbemini dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbēminī secunda pluralis praesens passiva coniunctivus disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /disturˈbeːminiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bē·mi·nī — morphologica: dis-turb-emini