disturbatote
Discretiva
|
disturbatote dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| disturbātōte | secunda pluralis | futurum | activa | imperativus | disturbō (disturbāre) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /disturbaːˈtoːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·tō·te — morphologica: dis-turb-atote
