disturbaris

E Victionario

Discretiva

disturbaris dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbāris secunda singularis praesens passiva indicativus disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /disturˈbaːris/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·ris — morphologica: dis-turb-aris