curature

E Victionario

Discretiva

curature dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

cūrātūre[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cūrātūre casus vocativus singularis · genus masculinum participii cūrātūrus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /kuːraːˈtuːre/(classice)
Syllabificatio phonetica: cū·rā·tū·re — morphologica: curat-ur-e

Italice[+/-]

curature[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
curature forma pluralis substantivi curatura
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /kuraˈture/
Syllabificatio phonetica: cu·ra·tu·re — morphologica: curatur-e