Discretiva
|
culmos dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
culmōs[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
culmōs
|
casus accusativus pluralis
|
substantivi culmus
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: cul·mōs — morphologica: culm-os
culmos[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
culmos
|
forma pluralis
|
substantivi culmo
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
| API: [ˈkul.mos] |
- Syllabificatio phonetica: cul·mos — morphologica: culm-os
Latinitas Romana
class. (ca. 37-30 a.C.n.)
- mox et frumentis labor additus, ut mala culmos
- esset robigo, segnisque horreret in arvis
- carduus: intereunt segetes, subit aspera silva
- lappaeque tribolique, interque nitentia culta
- infelix lolium et steriles dominantur avenae. —Georgicon libri IV P. Vergilii Maronis [1][2]
class. (versio II, 17/18 p.C.n.)
- vis tua non levis est: quae tu frumenta notasti,
- maestus in amissis illa colonus habet;
- nec venti tantum Cereri nocuere nec imbres,
- nec sic marmoreo pallet adusta gelu,
- quantum si culmos Titan incalfacit udos:
- tum locus est irae, diva timenda, tuae.
- parce, precor, scabrasque manus a messibus aufer,
- neve noce cultis; posse nocere sat est. —Fasti Ovidii Nasonis [3][2]
saec. I.
- Modicus fasciculorum numerus resolutus in extrema parte areae collocetur, quem per longissimum eius mediumque spatium tres vel quattuor homines promoveant pedibus, et baculis furcillisve contundant; deinde cum ad lateram partem areae pervenerint, in acervum culmos regerant. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [4][2]
Fontes