contrahito

E Victionario

Discretiva

contrahito dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
contrahitō secunda singularis futurum activa imperativus contrahō (contrahere)
contrahitō tertia singularis futurum activa imperativus contrahō (contrahere)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /konˈtra.hitoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·tra·hi·tō — morphologica: con-trah-ito

Usus[+/-]

Latinitas antiqua

antiq. (ca. 150 a.C.n.)

  • In summum tracta singula indito, postea solum contrahito ornatoque focum de ve primo temperatoque, tunc placentam inponito, testo caldo operito, pruna insuper et circum operito. —De re rustica Catonis (234–149 a.C.n.), caput 76, [4].