conditurus

E Victionario

Latine[+/-]

conditūrus[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /kondiˈtuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·di·tū·rus — morphologica: condit-ur-us

Notatio[+/-]

Latine: condō

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
conditūrus
futurum activa participium­ nominativo condō (condere)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. conditūrus conditūra conditūrum nom. conditūrī conditūrae conditūra
gen. conditūrī conditūrae conditūrī gen. conditūrōrum conditūrārum conditūrōrum
dat. conditūrō conditūrae conditūrō dat. conditūrīs conditūrīs conditūrīs
acc. conditūrum conditūram conditūrum acc. conditūrōs conditūrās conditūra
abl. conditūrō conditūrā conditūrō abl. conditūrīs conditūrīs conditūrīs
voc. conditūre conditūra conditūrum voc. conditūrī conditūrae conditūra

condītūrus[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /kondiːˈtuːrus/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·dī·tū·rus — morphologica: condit-ur-us

Notatio[+/-]

Latine: condiō

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
condītūrus
futurum activa participium­ nominativo condiō (condīre)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. condītūrus condītūra condītūrum nom. condītūrī condītūrae condītūra
gen. condītūrī condītūrae condītūrī gen. condītūrōrum condītūrārum condītūrōrum
dat. condītūrō condītūrae condītūrō dat. condītūrīs condītūrīs condītūrīs
acc. condītūrum condītūram condītūrum acc. condītūrōs condītūrās condītūra
abl. condītūrō condītūrā condītūrō abl. condītūrīs condītūrīs condītūrīs
voc. condītūre condītūra condītūrum voc. condītūrī condītūrae condītūra