coccineo

E Victionario

Discretiva

coccineo dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
coccineō casus dativus singularis · genus masculinum adiectivi coccineus
coccineō casus ablativus singularis · genus masculinum adiectivi coccineus
coccineō casus dativus singularis · genus neutrum adiectivi coccineus
coccineō casus ablativus singularis · genus neutrum adiectivi coccineus

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /kokˈkine.oː/(classice)
Syllabificatio phonetica: coc·ci·neō — morphologica: ruf-o

Loci[+/-]

Petronius Arbiter ca. 14-66
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Pallio enim coccineo adrasum excluserat caput circaque oneratas veste cervices laticlaviam immiserat mappam fimbriis hinc atque illinc pendentibus. —Satyricon T. Petronii Arbitri [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. XXXII. — coccineo
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: coccineo.