Discretiva
|
auxisset dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| auxisset
|
tertia singularis
|
plusquam perfectum
|
activa
|
coniunctivus
|
augeō (augēre)
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: au·xis·set — morphologica: aux-isset
|
|
M. Tullius Cicero
–106…–43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (54 a.C.n. / 700 a.u.)
- At habet et celat. sunt enim qui ita loquantur. quod genus tandem est istud ostentationis et gloriae? si nihil habuisset umquam, tamen, si quaesisset, cur se dissimularet habere causa non esset. qui vero duo lauta et copiosa patrimonia accepisset remque praeterea bonis et honestis rationibus auxisset, quid esset tandem causae cur existimari vellet nihil habere? —Pro C. Rabirio Postumo oratio Ciceronis [1][2]
Fontes
