augeret

E Victionario

Discretiva

augeret dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
augēret tertia singularis imperfectum activa coniunctivus augeō (augēre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /au̯ˈgeːret/(classice)
Syllabificatio phonetica: au·gē·ret — morphologica: aug-eret

Loci[+/-]

Quintus Curtius Rufus
fl.c.50
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Biduum irae datum est. Tertio die processit e regia ‹erigi›que duodecim aras ex quadrato saxo, monumentum expeditionis suae, munimenta quoque castrorum iussit extendi cubiliaque amplioris formae quam pro corporum habitu relinqui, ut speciem omnium augeret, posteritati fallax miraculum praeparans. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber IX. Capitulum III, [19] — augeret
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: augeret.