arationem
Discretiva
arationem dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
arātiōnem | casus accusativus singularis | substantivi arātiō |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /araːtiˈoːnem/ (classice) - Syllabificatio phonetica: a·rā·ti·ō·nem — morphologica: aration-em
Loci[+/-]
C. Plinius Secundus 23-79 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber duodevicesimus, cap. 65, [244] — arationem
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: arationem.