animadvertas

E Victionario

Discretiva

animadvertas dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
animadvertās secunda singularis praesens activa coniunctivus animadvertō (animadvertere)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /a.ni.madˈwer.taːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·ni·mad·ver·tās — morphologica: anim-ad-vert-as

Loci[+/-]

Marcus Terentius Varro
–116…–27
M. Tullius Cicero
–106…–43
Nicolaus Copernicus
1473–1543
Demetrius Cantemir
1674–1723
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 47-45 a.C.n.)

  • Quare hominem homini similem esse aut non esse, si contuleris, ex ipsis hominibus animadversis scies; at duo inter se similiterne sint longiores quam sint eorum fratres, dicere non possis, si illos breviores cum quibus conferuntur quam longi sint ignores; sic latiorum atque altiorum, item cetera eiusdem generis sine assumpto extrinsecus aliquo perspici similitudines non possunt. Sic igitur quidam casus quod ex hoc genere sunt, non facile est dicere similis esse, si eorum singulorum solum animadvertas voces, nisi assumpseris alterum, quo flectitur in transeundo vox. —De lingua Latina Varronis [1][2]

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Quod de Quinti fratris epistula scribis, ad me quoque fuit ‘πρóσϑε λέων, ὄπιϑεν δὲ’ — quid dicam nescio. nam ita deplorat primis versibus mansionem suam ut quemvis movere possit; ita rursus remittit ut me roget ut annalis suos emendem et edam. illud tamen quod scribis animadvertas velim, de portorio circumvectionis; ait se de consili sententia rem ad senatum reiecisse. nondum videlicet meas litteras legerat quibus ad eum re consulta et explorata perscripseram non deberi. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [3][2]

Latinitas nova

saec. XVI.  (1543 p.C.n.)

  • Atqui si caelum nihil de hoc motu habere concesseris, terram vero ab occasu in ortum volui, quantum ad apparentem in Sole, Luna, & stellis ortum & occasum, si serio animadvertas, invenies haec sic se habere. —De revolutionibus orbium coelestium Nicolai Copernici [4][2]

saec. XVIII.  (1714 p.C.n.)

  • In primo progressu unus ducum a dextra in sinistram, alter a sinistra ad dextram sequaces trahit, ita ut faciem facies respiciat, postea inverso ordine dorsum dorso obvertitur, tandem in sinuosas flectiones uterque chorus rotatur, idque, ne confundantur, adeo lente, ut vix moveri seriem animadvertas. In utraque serie quilibet pro suae dignitatis gradu destinatum sibi locum occupat, feminae et filiae baronum eodem, quo mariti et parentes honore habentur. —Descriptio Moldaviae Demetrii Cantemir [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber decimus, II. p. 29 — animadvertas
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: animadvertas.
  3. 3.0 3.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber quartus. 16 [4] — animadvertas
  4. 4.0 4.1 Nicolaus Copernicus - De revolutionibus orbium coelestium - Libri VI. Norimbergae apud Ioh. Petreum, Anno MDXLIII. (Universitas Turicensis) Liber primus. An terras competat motus circularis, & de loco eius. Cap. V. — animadvertas
  5. 5.0 5.1 Demetrius CantemirDescriptio Moldaviae. (Universitas Turicensis): Secunda pars – Politica. Caput XVII – De Moldavorum moribus — animadvertas